Арманым, күлме маған,
Алыссың, көз алмадым
Қаласам, үлгере алам,
Сезімнен оза алмадым
Арманым, ақталамын,
Сезімді себеп қылып
Анық қой жақпағаным,
Қарайсың демек күліп
Күнде есіп далаға әнді,
Алды арман бір көшеңді
Күлмеші, Қарағанды!
Арманым! ...Күлмеші енді
Қиялдың тынысы оңай,
Күлкілі емес түкте!
Ұйғардық біз осылай
Жүрекпен кеңестік те
Арманым! Күле берме!
Төзімім-дара батыр,
Жарамай жүрек емге,
Өртеніп бара жатыр